LA - NL (22 en 23 mei)
Gisteren hebben we berekend hoe vroeg we op zouden moeten staan om nog een laatste keer te kunnen ontbijten bijde IHOP, de camper in te leveren en van het camper inleverpunt naar vliegveld LAX te komen.
Hierbij berekenden we een veiligheidsmarge voor het verkeer in LA (waardoor je heel vaak 2x zo lang over doet dan dat Tom aangaf) en een veiligheidsmarge voor Ingrid die niet graag te laat komt.
We vlogen om 16:30 en besloten om 7:00 op te staan. Zo gezegd zo gedaan, iets na 7-en (snooooze) stonden we op. Om 8 uur reden we naar de IHOP voor een laatste ontbijt. We wisten precies hoe we ons ontbijt wilden dus rond half 9 waren we daar al weg.
Toen reden we in 1x goed en zonder file naar Cruise America. Er was niemand voor ons, dus kon de camper direct geinspecteerd worden. Er werd even snel in de camper gekeken en op sterren in de voorruit en toen was het goed. Een taxi busje stond alvoor ons klaar en voor het schandalige bedrag van 45 dollar werden we in 20 minuten naar het vliegveld gebracht....
En toen stonden we daar dus om half 11. LAX is een heel ander vliegveld dan Schiphol. Voordat je door de doune heen bent is er helemaal niks. Geen restaurantje, geen winkeltjes niets! Om half 12 mochten we gelukkig inchecken en met onze boeken en een praatje met een ander Nederlands stel wat een FOX rondreis had gedaan, was het uurtje zo om.
Het inchecken ging redelijk, 1 koffer was te zwaar en dus moesten we ompakken of 100 dollar extra betalen. Dat werd dus ompakken. Toen de laptop in de handbagage ging was het al opgelost. Ingrid probeerde nog een roze Victoria Secret paraplu in te checken (gekregen bij aankoopvan 60$ of meer) maar dit mislukte. We moesten hiervoor 55$ betalen om 'm in te checken als 3e stuk bagage (paste nl niet in de koffer) want dit 'wapen' mocht niet mee als handbagage. 55$ vonden we 'm niet waard dus we hebben 'm achtergelaten.
Na het inchecken, bagage afdroppen en paspoortcontrole liepen we richting gate. Teleurstelling: maar 2 (!) winkeltjes en wat restaurantjes en een Starbucks. So much for the last minute shopping :(. We brachten onze tijd door met Dodgers shirts passen (Ingrid) en onze boeken en tijdschriften lezen en toen mochten we boarden.
Het vliegveld zat weer stampvol, maar we hadden weer onze eigen entertainmentsetjes dus wij waren allang tevreden. We hadden weer keuze uit ongv 100 films en series. Ingrid heeft Sex & The City I nog een keer bekeken in voorbereiding op het vevolg en Ramon heeft Avatar gekeken. Slapen is ons niet gelukt, in tegenstelling tot Ramon's buurvrouw die zwaar aan de slaapmiddelen zat en zodoende pas wakker werd toen we landen.
Blij weer in Nederland te zijn, wilden we met de trein naar Eindhoven. Vanwege een wisselstoring werd dit via Rotterdam. In de parkeergarage liet Ramon nog een keer de auto afslaan (wennen weer zo'n koppeling!) en reden we naar huis ons mooie grote huis. Direct een was aangezet en na de post bekeken te hebben naar Ingrid's ouders om de poezen op te halen. Die wilden natuurlijk niets van ons weten (1 kroop er zelfs onder de bank), maar we namen ze toch mee.
Inmiddels zijn we weer enigsinds bijgeslapen en komen we langzaam weer in ons oude ritme. Morgen (woensdag) gaan we allebei weer aan het werk: sparen voor de volgende reis ;-).
De reis heeft op ons allebei grote indruk gemaakt. We hebben vreselijk mooie natuurwonderen gezien in de Nationale Parken. Favoriet waren:
- Yosemite (wandelen tot aan de oorsprong van een waterval)
- Zion (Rode rots landschap, wat Europa niet heeft)
- Monument Valley (Ongekend Western landschap
Wat 'tegenviel' of wat we gewoon niet zo leuk vonden als we dachten was Las Vegas. Dat we heel snel ons geld verloren zal er ook wel mee te maken hebben, maar voor ons was het te nep.
Het rijden met de camper beviel ons beide uitstekend. Een toilet en koelkast aan boord is ideaal voor diegene die vaak moeten plassen en *nu* iets te drinken/eten willen. Ook de douche was fijn voor diegene die niet van met zn allen douchen op een camping in zo'n gebouwtje houden. Bijna overal (muv Death Valley vanwege de hitte) konden we de maximale snelheid rijden, dus we waren niet zoveellangzamer. Wel waren we minder wendbaar en moesten we soms in een speciaal vak parkeren. Ramon had 'm zo onder de knie en reed ermee alsof ie 'm al jaren had.
All in all was het een rondreis of a lifetime die echt wat toevoegd aan je wereldbeeld. Hopelijk gaan we nog eens zo'n grote reis maken, maar dan naar een heel ander gebied.
Dank allemaal voor de leuke reacties. Het bloggen gebeurde vaak in de kleine uurtjes, maar dat hadden we over voor onze trouwste fans ;-).
Tot de volgende reis blog! (?...)
Ingrid & Ramon
Venice beach - 21 mei
Vandaag was onze laatste vakantie dag. Morgen vliegen we om half 5 (lokale tijd) in de namiddag naar Nederland.
Vanmorgen begonnen we de dag met een champions breakfast bij de IHOP. We hadden allebei 2 eitjes ('Sunny side up') met worstjes en spek, 2x french toast en een stapeltje pancakes. Voor Ramon de gewone en voor Ingrid de Blueberry variant. Daarbij een kan koffie voor Ramon en jus d'orange voor Ingrid. Dit zorgde ervoor dat wij pas rond 4 uur smiddags weer enige trek kregen. We hebben besloten dat morgen weer te doen, omdat we dan zeker goed zitten totdat we weer eten krijgen in het vliegtuig ;-).
Hierna vertrokken we naar Venice Beach. Dit strand heeft een gezellige boulevard met naast leuke winkeltjes ook een hoop hippies die je vanalles proberen te verkopen zoals zelf gemaakte kunst en gebruik van tarrot kaarten of je hand lezen om je toekomst te voorspellen. Ook werd hier medicinale consulten aangeboden. In Amerika is het zo dat je wiet mag gebruiken als je daarvoor een medische indicatie hebt (bijvoorbeeld extreme pijnklachten). Toen een meisje ons wilde benaderen om ons een consult aan te smeren, was Ingrid in 1 zin van haar af "We are from Amsterdam". Het meisje werd helemaal enthousiast. Ze begreep dat omdat we from Amsterdam zijn we geen wiet consult nodig hadden, omdat het hier vrij verkrijgbaar is. Ze riep dat ze Amsterdam helemaal te gek vond en zo cool en dat we zo lucky waren...jaja.
Via een aparte high class winkelstraat (Abbot Kinney Blv) terug gelopen naar de auto en besloten dat we de middag gingen doorbrengen aan het zwembad. Bij de supermarkt nog wat laatste boodschappen gekocht en toen lekker lui ons opgeladen voor de reis en af en toe baantjes te trekken.
Aan het einde van de middag de tijdelijke Los Angeles huurauto ingeleverd. In 3 dagen hebben we hiermee 523 (!) kilometer mee gereden. Het los huren van een auto in deze drukke stad met vele baanswegen is echt goed bevallen. Zeker omdat de drukke wegen hier speciale carpool banen hebben. Deze mag je gebruiken als je met 2 of meer personen in een auto zit.
Na het wegbrengen van de auto hebben we een pizza en buffalo wings besteld. De wings waren erg goed (en heet!!) en de pizza was Italiaans dun. We moesten er allebei van uitbuiken. Daarna de koffers gepakt en de camper 'veegschoon' gepoetst.
Morgen vroeg op, douchen, nog 1x ontbijten bij de IHOP, camper inleveren en naar LAX voor een vlucht naar huis.
Zodra we weer thuis zijn, laten we het onze moeders weten!
Santa Monica, Malibu & LA Dodgers! - 20 mei
Voor foto's klik op: Lees verder onderaan dit bericht of klik hier en scroll naar beneden.
He allemaal,
Deze blog is vandaag iets later gepost, want wij komen net terug van een honkbalwedstrijd van de LA Dodgers! Goed idee van onze naamgenoten Ingrid & Ramon die ook in de USA op vakantie zijn. Over de Dodgers later meer.
We begonnen onze dag met het rijden van de Pacific Coast Highway. Deze loopt van Santa Monica tot en met Malibu. Tijdens deze scenic route hadden we een prachtig uitzicht over de Pacific. 'S morgens hadden we Santa Monica nog voor onszelf. Toen we later in de middag terugkwamen,was het erg druk. Het was dan ook een mooie dag met lekker weer.
In Malibu woont de Rich & Famous, zij hebben erg mooie huizen pal aan het strand. Er waren helaas minder leuke strandtenten dan Ingrid had gehoopt, maar we vonden er toch 1 waar we lekker hebben gelucht. Weer burgers, maar wel lekkere.
Op de terugweg keken we weer uit over die prachtige oceaan en maakten nog wat foto's. We besloten in Santa Monica nog een rondje te doen over de pier. In een van de arcade halls maakte Ingrid Ramon nog even in met Air Hockey (7-3).
Daarna nog even gezwommen en klaar maken (voor de file naar) het honbalstadion van de LA Dodgers. Zij speelden vanavond tegen de Padres. We hadden meteen aanspraak met een (dronken) Amerikaanse jongen die ons nog wat uitlegde over de wedstrijd. Dit was ook wel nodig, want met onze honkbal kennis was het niet zo goed gesteld. We vertelden hem waar wij vandaan komen ('Holland het land van Amsterdam, hoeren en wiet) en we stegen in achting. We daalden ook af en toe toen we domme vragen stelden tijdens een volkslied ('waar zijn de cheerleaders?' - die zijn er alleen bij basketball). De jongen bleef stug door eten en drinken tijdens de game waardoor het niveau soms wat daalde, maar het was erg gezellig. De Dodgers wonnen en wij gingen naar de parkeerplaats. Daar hingen we nog even de domme toerist uit toen we de auto zochten (waar stonden we nu, *piep piep piep* 'ik hoor m!' 'o nee toch niet').
Nu gaan we snel naar bed, morgen onze laatste dag LA. We gaan waarschijnlijk naar Venice Beach.
Zaterdagmiddag vliegen we naar huis, we komen zondagochtend aan en komen waarschijnlijk zondagmiddag/avond onze lieve poezen weer halen, mam!
Hollywood & Beverly Hills - 19 mei
Voor foto's klik op: Lees verder onderaan dit bericht of klik hier en scroll naar beneden.
Vandaag deden we zoals gepland een dagje Hollywood en Beverly Hills. We begonnen de dag samen onze naamgenoten Ingrid en Ramon die ook op reis zijn in de USA bij Warner Brothers waar we de Warner Brothers VIP Studio Tour gingen doen. In een golfkarretje werden we door onze gids Emily (wij zijn gek op Emily's) rondgereden langs de verschillende sets. We begonnen op de set van de comedy serie 'Two and a half men'. Wij kijken hier wel eens naar en het was super grappig om de sets in het echt te zien en om te horen hoe dit wordt opgenomen. In een studio staan 3 sets naast elkaar (bijvoorbeeld een huiskamer, de keuken en een slaapkamer). Two and a half men wordt namelijk altijd opgenomen met een live studio publiek. Niet alleen wordt hun gelach opgenomen, ook bekijken de aanwezige schrijvers van de show hoe hun publiek reageert. We mochten helaas geen foto's maken.
Daarna liet Emily ons verschillende straten zien die voor verschillende producties gebruikt worden. Wanneer een show stopt (bijvoorbeeld ER), breken ze de hele set af en maken ze er weer een 'neutrale' straat van zodat ze die weer kunnen verhuren voor een nieuwe productie. Echt alles is nep, totaan de planten toe. Omdat LA het hele jaar ongeveer hetzelfde klimaat heeft (20 graden), moeten ze ook winters namaken. Volgens onze gids ging heel gemakkelijk, screen ophangen wat het zonlicht blokt en nep sneeuw laten vallen. Ook regen was makkelijk met sprinklers te regelen.
De reden dat men in deze studios veel series en films opneemt ipv op lokatie is dat het goedkoop en praktisch is. Alle sterren wonen in LA. Will Smith werkt natuurlijk liever 3 maanden in zijn eigen woonplaats aan een film, dan dat ie 3 maanden op lokatie in Egypte moet zijn.
Kers op ons bezoek was een bezoek aan een set die wel bewaard was, ondanks dat de serie is stopgezet: de FRIENDS set!! Heel bizar om die in het echt te zien. Helemaal gaaf om op 'de bank' te zitten, die overigens helemaal niet lekker zat.
We vonden het allemaal erg leuk om nu eens te zien hoe series en films echt opgenomen worden, alleen wel jammer dat je soms zo voor de gek gehouden wordt met al die neppe dingen. In het museum wat we ook nog bezochten zagen we verschillende gadgets uit de Matrix en Harry Potter die dus gewoon niets doen.
Na ons bezoek aan de Studios, gingen we op zoek naar het Hollywood sign. Op internet heb je een aantal websites waarop je plaatsen kunt vinden waar je het beste heen kunt rijden om zo'n beroemde foto te maken. Wij kozen het Griffith Park waar het Griffith Observatory (soort sterrenwacht incl.museum) staat en we ook nog even bezochten. Het was even scherpstellen op zowel het logo als onze gezichten, maar toen hadden we dan onze beroemde foto. Jammer genoeg is het logo niet zo helder. Het was niet eens zo heel bewolkt, maar er hing veel smog boven de stad. Eigenlijk is LA best vies (en 5 baans).
Om de dag in stijl af te sluiten gingen we naar Rodeo Drive. De duurste winkelstraat van Beverly Hills. Ingrid hoopte nog een celeb tegen te komen, maar het waren met name toeristen. Veel dure flagship stores van Louis Vuitton, Armani, Chanel etc. Ook nog een rondje door het nabije Beverly Hills gemaakt. Echt mooie 'Desperate Housewives' achtige wijken met brede lanen en palmbomen.
Morgen gaan we de Pacific Highway rijden van Santa Monica naar Malibu. 'S avonds gaan we (als echte sportliefhebbers ;-)) naar een honkbal wedstrijd van de LA Dodgers.
Los Angeles - 18 mei
Voor foto's klik op: Lees verder onderaan dit bericht of klik hier en scroll naar beneden
Vannochtend hoefde de verwarming voor koukleum Ingrid voor het eerst niet aan! Al om 7 uur was het 28 graden in Bullhead city. Op ons gemakje gedoucht, geinternet en telefonisch een extra nacht LA geboekt.
Iets na 9-en vertrokken we naar Los Angeles. De weg ernaar toe bestond eigenlijk 300 mijl lang uit Interstate en was erg saai. Het leuke radio station waar we eerder in Californie naar geluisterd hadden konden we helaas niet meer vinden. Rond 3 uur kwamen we aan op Walnut RV Resort. We kregen eerst een plek toegewezen naast de ingang en daarmee ook naast de snelweg. Vriendelijk vroegen we of er nog een ander plekje beschikbaar was en dat was er gelukkig.
Na ons (en het internet) geinstalleerd te hebben, vertrokken we te voet naar het auto verhuurbedrijf. Voor onze dagen in LA hebben we nog een huurauto gehuurd om ons gemakkelijkdoor de stad te kunnen bewegen en iets makkelijker te kunnen parkeren. Ook hoeven we zo niet steeds de camper af te koppelen (water, electra, de poepslang) wanneer we iets gaan bezoeken. Via internet hadden we bovendien voor een heel aantrekkelijke prijs een compact car kunnen boeken.
Bij het autobedrijf aangekomen, stonden daar net 2 Turkse/Pakistaanse/Marokaanse mannen te onderhandelen met verhuurder Mike over een huurauto voor 6 maanden. Afwisselend in het Engels met Mike en in hun eigen taal met elkaar werd er onderhandeld over de prijs, het type auto en de verhuur periode. Ondertussen nam Mike alle telefoontjes aan ('Verhuurbedrijf, this is Michael speaking, how may I help you'). Dit tafereel duurde zo'n 20 minuten en terwijl dit gaande was kwamen er steeds meer mensen binnen: een Mexicaans stel, 2 Japanse mannen met 2 luidruchtige kinderen en een oude man die voor wilde dringen. Gelukkig kwam toen medewerkerster Valerie binnen. Eerlijk is eerlijk, een hele knappe vrouw, maar Ramon moest wel wel uitleggen waar nu de verloopdatum stond van zijn rijbewijs en uitleggen hoe ie verzekerd was...
Gelukkig kregen we snel een auto (een grijze) mee en vertrokken we naar Hollywood Boulevard. Ingrid wilde graag op haar eerste, imiddels avond, het gevoel krijgen in LA te zijn.
De Walk of Fame stelde niet teleur! Hier liggen sterren van echte sterren zoals Mary-Kate en Ashley Olsen haha! Met behulp van de coordinaten die op internet stonden vonden we onze favorieten: Britney Spears en Michael Jackson.
En toen zag Ingrid de laatste 'Amerikaanse etens traditie' die ze nog wilde meemaken. Eerder hadden we al de Las Vegas buffetten, de milkshake in een glas met een kers erop en de Amerikaanse pancakes gehad. En nu: Hooters! Hooters is een burgertent die bekender is om de serveerster dan om het eten.
We liepen naar binnen en kregen een tafeltje en onze eigen Hooters girl: Emily. We keken om ons heen en zagen alles wat de gemiddelde man wil: bier, fastfood, grote schermen met sportwedstrijden en natuurlijk de Hooters girls. Wij zaten strategisch bij de kassa en de tap en zagen dus alle dames voorbij komen. Onze Emily was veruit de mooiste en Ingrid vroeg of ze een foto van haar mocht maken. Dat mocht, maar alleen als 1 van ons met haar op de foto meeging. Dat moest dan maar... Het eten was best oke, maar de hoofdatractie zijn de dames. Voor Ingrid was 1x Hooters genoeg om het fenomeen te leren kennen, Ramon gaat er morgen weer ontbijten.
Zojuist hebben we de plannen voor morgen gemaakt. We beginnen met een Warner Brothers VIP Studio Tour, een 2,5 uur durende tour door de Warner Bros studio's. Daarna gaan we proberen het Hollywood Sign op de foto te krijgen en we sluiten af met wat shoppen op Rodeo Drive.
Groetjes aan iedereen!
Bullhead city - 17 mei
Voor foto's klik op: Lees verder onderaan dit bericht of klik hier en scroll naar beneden
Gisterenavond vroeg naar bed onder het muzikale genot van onze buren: een groepje van 6 tieners die bij hun kampvuur Christelijke liedjes zongen onder begeleiding van een gitaar! Je verzint het niet! Teksten als 'He is our hero, he is our friend, he is our father, he is our Jesus' kwamen voorbij.
De volgende ochtend maakten wij ons klaar voor de Bright Angel Trail (met rugzak ;-)). We wilden tot het eerste 'level' gaan en zouden hier 2 tot 4 uur over doen. Om IN de Grand Canyon te lopen is echt een ervaring op zich. In plaats van 'kijken naar' vanaf een viewpoint, werden we nu onderdeel van en bijiedere bocht werd het uitzicht mooier.
Al snel werd duidelijk door de steile daling en de hete zon, dat de klim terug naar boven erg zwaar zou worden. Toen het bordje met '1e level bereikt' na ruim 2 km nog niet in zicht was, besloten wij om te draaien en terug naar boven te hiken. Inmiddels beschouwen we ons redelijke hikers met een redelijke conditie, maar hier hadden we het zwaar! De zon brandde en het omhoog klimmen was zwaar, nu pas begrepen we al die waarschuwingsbordjes. 2 km naar beneden lopen is een eitje, 2 km weer terug omhoog lopen daarintegen.....
Uitgeput maar trots op onszelf dat we dit gedaan hadden, bereikten we de camper en zetten we koers in naar Bullhead city. Op weg naar deze tussenstop voor LA, pakten we wat stukjes Route 66 mee. Eerst gingen we naar Williams, een super grappig oud en afgeleefd dorpje zoals het vroeger uitgezien moest hebben. Daar wat boodschapjes gedaan en toen doorgereden naar Kingman.
In Kingman was het Route 66 museum en een route 66 diner. Ingrid wilde naast 'typisch Amerikaanse pannekoeken' ook een 'typisch Amerikaanse milkshake in een glas met een kers erop', en die hadden ze daar! Als een kind zo blij kreeg Ingrid haar milkshake in deze 60's diner.
Daarna reden we door naar onze eindbestemming; Bullhead City (Arizona). Dit plaatsje ligt 50 meter van Nevada en is dus eigenlijk een 'treurig Vegas' te noemen, je kunt 50 meter verderop flink gokken en voor de rest is er niets. Ook onze camping laat zich beschrijven als uitermate treurig. Ondanks dat de plaats netjes is, er douches, een wasruimte, winkeltje en zelfs een zwembad aanwezig is de sfeer heel anders door de vele permanente bewoners met hun vervallen caravans en onderhoud aan nog meer vervallen auto wrakken. Het is hier echt 'white trash' of 'Tokkies'. Dit zou best een trailer park kunnen zijn waar Eminem over rapt zeg maar. Wel erg lachen dat we hier nu staan.
Omdat we een dagje eerder weg zijn gegaan uit Grand Canyon, rijden we morgen al naar Los Angeles. Om L.A. optimaal te kunnen ontdekken hebben we een extra huurauto gehuurd zodat we makkelijk overal kunnen parkeren en de camper gewoon kunnen laten staan. We hebben er zin in!
Grand Canyon - 16 mei
Voor foto's klik op: Lees verder onderaan dit bericht of klik hier en scroll naar beneden
Na een laatste aanblik op Monument Valley,reden we zo'n 100 miles richting Page weer terug en gingen we op weg naar Grand Canyon.
Rond 2 uur kwamen we daar aan. Na een foto bij het welkomstbord, reden we naar binnen. Het eerste view point was al op1 mijl afstand. We parkeerden de camper en liepen naar de rand. De Grand Canyon laat zich niet beschijven en niet fotograferen. Het is zo groots en indrukwekkend! Bij het viewpoint was ook een uitkijktoren die we beklommen. Hoe hoger we kwamen hoe weidser de Canyon werd.
Hierna gingen we naar onze kampeerplek voor 2 nachten op Mather Campground. Nadat we ons geinstalleerd hadden gingen we naar de Market Plaza voor wat boodschappen en nog een viewpointje. Het viewpuntje lukte niet, voor het eerst was een busysteem in een National Park niet te begrijpen. Er waren 3 lijnen die niet op elkaar aansluiten en in een rondje lopen. Je moest dus altijd de hele loop volgen voordat je weer thuis was. Daarbij was er niets te doen in het park (qua drukte) dus kon je ook prima je auto pakken en wat viewpointjes doen. Want hoe indrukwekkend de Grand Canyon ook is, het is met name iets om naar te kijken vanaf een viewpoint. We besloten dan ook ons verblijf met een nachtje in te korten en de helikoptervlucht te schrappen.
Wel gaan we morgenochtend een stuk van de Bright Angel Trail lopen. Deze trail loopt totaan de bodem van de Canyon. Hoewel het slechts' 14 kilometer round trip is om af te dalen naar de bodem en weer omhoog telopen, wordt dit overal verboden! Toch lezen mensen bordjes slechts want per jaar hebben er 250 wandelaars tijdens of na het lopen van de Bright Angel extreme medical assistance nodig, meestal vanwege uitdroging en kramp. Ook gaan er jaarlijks mensen dood die dit proberen.
Wij hebben dan ook besloten slechts tot het eerste 'level' te gaan, een wandeling van 4.8 kilometer in totaal met een daling van 350 mijl. Hierna rijden we via de Route 66 naar onze rustplek tussen Grand Canyon en Los Angeles: Bullheadcity.
Monument Valley -15 mei
Voor foto's klik op: Lees verder onderaan dit bericht of klik hier en scroll naar beneden
Vandaag gaan we naar de The Wild Wild West: Monument Valley. Maar eerst brachten we nog een bezoekje aan een uniek viewpoint: Horse shoe bend. Ramon vroeg aan Ingrid of dit een 'hidden gem' was, maar de overvolle parkeerplaats bewees het tegendeel. Heel apart hoe je door een zanderig landschap loopt en dan ineens uitkijkt op de Colorado river met in het midden een rots.
Na deze ochtendhike reden we door naar Monument Valley. Omdat we hier maar 1 nachtje verblijven, reden we direct door naar het Visitor Center. Hier werden we direct verrast door het prachtige uitzicht, echt ongeloofelijk hoe bizar. We zagen overal open jeeps rijdenen besloten een jeeptour te boeken. Na stevig onderhandelen stapten we aan boord van een 2,5 uur durende jeeptour.
De eerste 2 stops waren al meteen 2 van de betere. De eerste gaf een perfecte 'postcard view'. De foto's waar wij zelf opstaan in dit mooie landschaplijken haast wel nep, alsof we tegen een groene wand staan en Monument Valley erin is geshopt. Niets van waar natuurlijk, maar zo mooi!!
De 2e stop was het 'Tom Ford' viewpoint. Vanaf dit punt zijn vele beroemde Western films gemaakt (o.a. Mission Impossible 2 & Wild Wild West) en kon je voor 2 dollar op de foto op een paard. Voor Ingrid was dit de highlight van de tour ;-),zij wilde eigenlijk graag paardrijden, maar 2 seconden op een paard voor een MySpace foto was ook goed.
De tour ging over een bumpy ride die absoluut niet geschikt was voor een RV. Onder luid gejoel van Ingrid en huilerig gejammer van een Franse mevrouw, reden wij door het Wilde Westen in onze open jeep. Echt heel erg gaaf en stoer. De gids stopte op allerlei punten waar wij konden uitstappen en foto's maken. De laatste stop was helemaal gaaf en in Ramon's straatje. Via een trail (natuurlijk weer langs een afgrond) had je een geweldig uitzicht over bijna de hele Valley.
Na ons bezoek gingen we naar onze camping. Voor het eerst staan we op een niet geasfalsteerde plek en dat merk je. De camper staat loei scheef. Gevolg: douchewater en afwaswater lopen niet weg. Gelukkig is het maar voor 1 nachtje want morgen gaan we naar de Grand Canyon!
Omdat we IN Grand Canyon National Park kamperen, hebben we waarschijnlijk geen internet en zullen we geen blogs plaatsen. Tot over 2 dagen :).
