Bullhead city - 17 mei

Voor foto's klik op: Lees verder onderaan dit bericht of klik hier en scroll naar beneden

Gisterenavond vroeg naar bed onder het muzikale genot van onze buren: een groepje van 6 tieners die bij hun kampvuur Christelijke liedjes zongen onder begeleiding van een gitaar! Je verzint het niet! Teksten als 'He is our hero, he is our friend, he is our father, he is our Jesus' kwamen voorbij.

De volgende ochtend maakten wij ons klaar voor de Bright Angel Trail (met rugzak ;-)). We wilden tot het eerste 'level' gaan en zouden hier 2 tot 4 uur over doen. Om IN de Grand Canyon te lopen is echt een ervaring op zich. In plaats van 'kijken naar' vanaf een viewpoint, werden we nu onderdeel van en bijiedere bocht werd het uitzicht mooier.

Al snel werd duidelijk door de steile daling en de hete zon, dat de klim terug naar boven erg zwaar zou worden. Toen het bordje met '1e level bereikt' na ruim 2 km nog niet in zicht was, besloten wij om te draaien en terug naar boven te hiken. Inmiddels beschouwen we ons redelijke hikers met een redelijke conditie, maar hier hadden we het zwaar! De zon brandde en het omhoog klimmen was zwaar, nu pas begrepen we al die waarschuwingsbordjes. 2 km naar beneden lopen is een eitje, 2 km weer terug omhoog lopen daarintegen.....

Uitgeput maar trots op onszelf dat we dit gedaan hadden, bereikten we de camper en zetten we koers in naar Bullhead city. Op weg naar deze tussenstop voor LA, pakten we wat stukjes Route 66 mee. Eerst gingen we naar Williams, een super grappig oud en afgeleefd dorpje zoals het vroeger uitgezien moest hebben. Daar wat boodschapjes gedaan en toen doorgereden naar Kingman.

In Kingman was het Route 66 museum en een route 66 diner. Ingrid wilde naast 'typisch Amerikaanse pannekoeken' ook een 'typisch Amerikaanse milkshake in een glas met een kers erop', en die hadden ze daar! Als een kind zo blij kreeg Ingrid haar milkshake in deze 60's diner.

Daarna reden we door naar onze eindbestemming; Bullhead City (Arizona). Dit plaatsje ligt 50 meter van Nevada en is dus eigenlijk een 'treurig Vegas' te noemen, je kunt 50 meter verderop flink gokken en voor de rest is er niets. Ook onze camping laat zich beschrijven als uitermate treurig. Ondanks dat de plaats netjes is, er douches, een wasruimte, winkeltje en zelfs een zwembad aanwezig is de sfeer heel anders door de vele permanente bewoners met hun vervallen caravans en onderhoud aan nog meer vervallen auto wrakken. Het is hier echt 'white trash' of 'Tokkies'. Dit zou best een trailer park kunnen zijn waar Eminem over rapt zeg maar. Wel erg lachen dat we hier nu staan.

Omdat we een dagje eerder weg zijn gegaan uit Grand Canyon, rijden we morgen al naar Los Angeles. Om L.A. optimaal te kunnen ontdekken hebben we een extra huurauto gehuurd zodat we makkelijk overal kunnen parkeren en de camper gewoon kunnen laten staan. We hebben er zin in!

Rechts zie je het pad waar we gelopen hebben.

Dit is ons eindpunt, tot zover zijn we gedaald voordat we begonnen aan de terugweg naar boven.

Route 66,YEAH!

Route 66 vibe

Yep, wij doen de 66

De 66 diner

Dolblij met dr milkshake (cherry on top)

At the diner

'S avonds gegeten @ In & Out burger. Deze burgertent is beroemd omdat zij alles zelfmaken waardoor het vers is. Smaakte echt veel beter dan Mc Donalds. Ook leuk dat je gewoon maar 3 dingen kan kiezen, een hamburger, cheeseburger of dubbele buger met of zonder frietjes en that's it. Voor het eerst ook normale porties en geen enorme bekers frisdrank die je toch niet opkrijgt. I'm lovin it!